Pokuta

W Nowym Testamencie słowo „pokuta” tłumaczone jest zazwyczaj z greckiego metanoein. Ten grecki czasownik ma jedno główne znaczenie, obecne w całej historii tego języka, przez grekę klasyczną, aż do tej używanej w Nowym Testamencie. Podstawowe znaczenie tego słowa zawsze jest takie samo: „zmieniać myslenie”. Tak więc „pokuta” w Nowym Testamencie nie jest emocją, ale decyzją.
Inni ludzie kojarzą pokutę z wykonywaniem szczególnych, religijnych rytuałów, co nazywają „czynieniem pokuty”.
Dyscyplina – narzędzie cielesnego umartwiania i pokuty.
Dyscypliny używali m.in. Jan Maria Vianney (proboszcz z Ars) siostra Faustyna Kowalska a także papież Jan Pawel II.
W tradycyjnym rozumieniu katechizmowym sakrament pokuty:
…to sakrament w którym Pan Jezus przez usta kapłana odpuszcza nam grzechy po Chrzcie popełnione.
Takie praktyki nie maja jednak zadnego skutku prawdziwego nawrocenia (Pokuty).
Pokuta to wewnętrzna zmiana myslenia, wyrażająca się zewnętrznym zawróceniem lub zwróceniem się, by iść w zupełnie nowym kierunku.
Doskonały przykład prawdziwej pokuty zdefiniowanej w ten sposób widzimy w przypowieści o synu marnotrawnym (zob. Łukasza 15:11-32). Czytamy tam, jak syn odwrócił się plecami do ojca i domu, i odszedł do dalekiej krainy, gdzie roztrwonił wszystko, co miał, na grzech i rozpustę. W końcu doszło do tego, że głodny, samotny i w łachmanach siedział w chlewie i marzył, by zapełnić czymś pusty żołądek. W tym momencie podjął decyzję. Powiedział: „Wstanę i pójdę do ojca mego” (w. 18).
Natychmiast wykonał to, co postanowił: „Wstał i poszedł do ojca swego” (w. 20). Oto prawdziwa pokuta: najpierw wewnętrzna decyzja, potem zewnętrzy wyraz decyzji – czynność zawrócenia do ojca i do domu.
Marnotrawny Syn powiedzial : Ojcze zgrzeszylem przeciw niebu i wobec ciebie,juz nie jestem godzien nazywac sie synem twoim. Łukasza 15:18-19.

Mateusza 9 :20 – 22

Wtem jakaś kobieta, która dwanaście lat cierpiała na krwotok, podeszła z tyłu i dotknęła się frędzli Jego płaszcza. 21 Bo sobie mówiła: Żebym się choć Jego płaszcza dotknęła, a będę zdrowa. 22 Jezus obrócił się, i widząc ją, rzekł: «Ufaj, córko! Twoja wiara cię ocaliła». I od tej chwili kobieta była zdrowa.Ewangelia wg św. Mateusza 9 :20 – 22
Menstruacja bywa w przypadku niektórych kobiet często doświadczeniem długotrwałego i przeszywającego bólu, z wyczerpującymi bólami głowy lub migrenami, które trwają od trzech do siedmiu dni. Ktoś porównał to do małego bólu porodowego. Zatem każda kobieta, niezależnie od tego, czy poczyna i rodzi, czy też nie, zaznaje bólu podobnego do bólu porodowego.Cierpiała na upływ krwi przez dwanaście lat. Nie sposób niemal wyobrazić sobie cierpienie i napięcie, jakie to powoduje. Marek w języku greckim opisuje jej udrękę za pomocą słowa mástigos (bicz). Rana fizyczna była niczym w porównaniu z traumą społeczną i piętnem jej dziedzictwa społeczno-kulturowego i religijnego. Kobieta, która krwawiła, była przez sam ten fakt z punktu widzenia prawa i społecznego nieczysta, a także stanowiła źródło nieczystości dla każdego i wszystkiego, kogokolwiek i czegokolwiek by dotknęła bądź musnęła — przez «siedem dni» lub «przez cały czas upływu krwi» (por. Kpł 15, 19-30). Na szczęście, w odróżnieniu od trędowatych, kobieta cierpiąca na krwotok w czasach Jezusa nie musiała potrząsać dzwonkiem i wołać: «Nieczysta, nieczysta!» (por. Kpł 13, 45), dla ostrzeżenia innych, żeby się do niej nie zbliżali.Wreszcie usłyszała o Jezusie i uwierzyła w głębi serca, że gdyby mogła choćby tylko dotknąć Jego płaszcza, zostałaby uzdrowiona. To, czego nie zdołali osiągnąć lekarze, mogłoby spowodować po prostu dotknięcie płaszcza Jezusa. Przeciskając się ukradkiem wśród tłumu i dotykając płaszcza Jezusa, mogła splamić zarówno tłum, jak i Jezusa. Jak wielka wiara, odwaga i śmiałość w obliczu tabu społeczno-kulturowych i przepisów prawnych jej religii!Jezus zareagował pytając: «Kto dotknął mojego płaszcza?». Uczniowie zdziwili się tym pytaniem, zważywszy że tłum cisnął się wokół Niego. W przypadku tej kobiety i Jezusa dotyk był celowy — chodziło o dotknięcie «Jego płaszcza»; nie był to przypadkowy dotyk tłumu. W czwartej Ewangelii żołnierze rzucają kości o szatę Jezusa, jednak nie czerpią z niej żadnej mocy (por. J 19, 23-24). Strumień mocy Jezusa powstrzymał natychmiast krwotok kobiety;On, który jest «życiem» (J 14, 6), przyszedł, aby dać moc, która pozwala żyć (dýnamis) «tym, którzy wierzą w Jego imię» (por. J 1, 12-13). Dwanaście lat choroby kobiety i wiek córki Jaira są symbolem ich narodu — Izraela, składającego się z dwunastu plemion. Choroba trawila Izrael,potrzebowala uzdrowiciela jakim byl Jezus Crystus.
21 Kobieta, gdy rodzi, doznaje smutku, bo przyszła jej godzina. Gdy jednak urodzi dziecię, już nie pamięta o bólu z powodu radości, że się człowiek narodził na świat.

Nowe Życie

Dzisiaj jedną z najcenniejszych rzeczy jest informacja. Najczęściej to właśnie w sieci szukamy odpowiedzi na nurtujące nas problemy i zagadnienia. Stworzyliśmy ten blog z mysla właśnie dla Ciebie, bo chcemy podzielić się z Tobą najcenniejszą informacją, jaką jest Zbawienie w Jezusie Chrystusie oraz Nowe Życie w Nim.

Nauczyciele, których wykłady zamieszczono na stronie, są braćmi z różnych denominacji, biblijnie wierzących chrześcijan, których życie potwierdza to, czego nauczają innych (to jest nasza zasada). Jeżeli znajdziesz na tej stronie odpowiedzi na nurtujące Cię pytania, to dziękuj za to Bogu i pytaj o wszystko nadal, bo On zawsze odpowiada. Kimkolwiek jesteś, życzymy Ci owocnego wzrostu.  (Cytat ze strony: chlebznieba).

ZASADY ETYCZNE
Lepiej być odrzuconym za mówienie trudnej prawdy która uzdrawia, niż akceptowanym za trwanie w kłamstwie zadowalającym ludzkie JA, lecz prowadzącym na zatracenie. Świadectwem naszej wiary nie jest tylko to, co mówimy, lecz przede wszystkim to, czy zgodnie z tym żyjemy.