Mateusza 9 :20 – 22

Wtem jakaś kobieta, która dwanaście lat cierpiała na krwotok, podeszła z tyłu i dotknęła się frędzli Jego płaszcza. 21 Bo sobie mówiła: Żebym się choć Jego płaszcza dotknęła, a będę zdrowa. 22 Jezus obrócił się, i widząc ją, rzekł: «Ufaj, córko! Twoja wiara cię ocaliła». I od tej chwili kobieta była zdrowa.Ewangelia wg św. Mateusza 9 :20 – 22
Menstruacja bywa w przypadku niektórych kobiet często doświadczeniem długotrwałego i przeszywającego bólu, z wyczerpującymi bólami głowy lub migrenami, które trwają od trzech do siedmiu dni. Ktoś porównał to do małego bólu porodowego. Zatem każda kobieta, niezależnie od tego, czy poczyna i rodzi, czy też nie, zaznaje bólu podobnego do bólu porodowego.Cierpiała na upływ krwi przez dwanaście lat. Nie sposób niemal wyobrazić sobie cierpienie i napięcie, jakie to powoduje. Marek w języku greckim opisuje jej udrękę za pomocą słowa mástigos (bicz). Rana fizyczna była niczym w porównaniu z traumą społeczną i piętnem jej dziedzictwa społeczno-kulturowego i religijnego. Kobieta, która krwawiła, była przez sam ten fakt z punktu widzenia prawa i społecznego nieczysta, a także stanowiła źródło nieczystości dla każdego i wszystkiego, kogokolwiek i czegokolwiek by dotknęła bądź musnęła — przez «siedem dni» lub «przez cały czas upływu krwi» (por. Kpł 15, 19-30). Na szczęście, w odróżnieniu od trędowatych, kobieta cierpiąca na krwotok w czasach Jezusa nie musiała potrząsać dzwonkiem i wołać: «Nieczysta, nieczysta!» (por. Kpł 13, 45), dla ostrzeżenia innych, żeby się do niej nie zbliżali.Wreszcie usłyszała o Jezusie i uwierzyła w głębi serca, że gdyby mogła choćby tylko dotknąć Jego płaszcza, zostałaby uzdrowiona. To, czego nie zdołali osiągnąć lekarze, mogłoby spowodować po prostu dotknięcie płaszcza Jezusa. Przeciskając się ukradkiem wśród tłumu i dotykając płaszcza Jezusa, mogła splamić zarówno tłum, jak i Jezusa. Jak wielka wiara, odwaga i śmiałość w obliczu tabu społeczno-kulturowych i przepisów prawnych jej religii!Jezus zareagował pytając: «Kto dotknął mojego płaszcza?». Uczniowie zdziwili się tym pytaniem, zważywszy że tłum cisnął się wokół Niego. W przypadku tej kobiety i Jezusa dotyk był celowy — chodziło o dotknięcie «Jego płaszcza»; nie był to przypadkowy dotyk tłumu. W czwartej Ewangelii żołnierze rzucają kości o szatę Jezusa, jednak nie czerpią z niej żadnej mocy (por. J 19, 23-24). Strumień mocy Jezusa powstrzymał natychmiast krwotok kobiety;On, który jest «życiem» (J 14, 6), przyszedł, aby dać moc, która pozwala żyć (dýnamis) «tym, którzy wierzą w Jego imię» (por. J 1, 12-13). Dwanaście lat choroby kobiety i wiek córki Jaira są symbolem ich narodu — Izraela, składającego się z dwunastu plemion. Choroba trawila Izrael,potrzebowala uzdrowiciela jakim byl Jezus Crystus.
21 Kobieta, gdy rodzi, doznaje smutku, bo przyszła jej godzina. Gdy jednak urodzi dziecię, już nie pamięta o bólu z powodu radości, że się człowiek narodził na świat.